در حالی‌که در رسانه‌ها پی‌در‌پی از درآمدهای میلیاردی رانندگان کامیون سخن گفته می‌شود، واقعیت جاده‌ها چیز دیگری را فریاد می‌زند. رانندگان کامیون که روزانه با جاده‌ها سر و کار دارند، اعتقاد دارند عوارضی که از آن‌ها گرفته می‌شود نه تنها سنگین و رو به افزایش است، بلکه این عوارض آزادراهی متناسب با کیفیت آزادراه‌ها نیست. آیا وقت آن نرسیده که به جای افزایش جریمه‌ها، کیفیت جاده‌ها را افزایش دهیم؟ در ادامه واقعیت‌هایی از آزادراه‌های کشور را بررسی می‌کنیم که کمتر در رسانه‌ها به آن پرداخته شده است.
چرا رانندگان از پرداخت عوارض ناراضی‌اند؟
بدون شک اغلب افرادی که در حوزه خرید و فروش کامیون و ماشین سنگین فعالیت می‌کنند به همراه رانندگان و کامیون‌داران به عنوان کاربران حرفه‌ای جاده‌ها شناخته می‌شوند. این افراد علت اصلی عدم استقبال از آزادراه‌ها را نه در نرخ عوارض، بلکه در کیفیت پایین آسفالت، شیب‌های نامتناسب، خط‌کشی‌های غیراستاندارد و مهندسی ساخت ناکارآمد می‌دانند. از دید آن‌ها، هزینه‌ی پرداختی برای زیرساختی بی‌کیفیت منطقی نیست.
افزایش نرخ عوارض آزادراهی از اردیبهشت ۱۴۰۴
از اردیبهشت ۱۴۰۴، نرخ عوارض آزادراهی برای کامیون‌ها افزایش یافته و به مبالغ چشمگیری رسیده است:
- تهران – پردیس: تا ۲۵۰ هزار تومان
- خرم‌آباد – پل زال: تا ۱.۲۷۰.۰۰۰ تومان
این در حالی است که همچنان بسیاری از این مسیرها با مشکلات اساسی در زیرساخت روبرو هستند و ایمنی لازم را ندارند. در این بین حتی صحبت‌هایی از افزایش جریمه برای کسانی که عوارض پرداخت نمی‌کنند مطرح شده که نارضایتی بیشتر کاربران حرفه‌ای را در پی داشته است.
آیا عوارض آزادراهی متناسب با کیفیت آزادراه‌ها است؟
بر خلاف ادعای مسئولین مبنی بر سرمایه‌گذاری در نگهداری آزادراه‌ها، رانندگان معتقدند هیچ نشانه‌ای از بهبود قابل لمس در جاده‌ها وجود ندارد. ابراهیم علیاری به‌عنوان فعال بخش حمل و نقل جاده ای به نقش بزرگراه‌های ایمن در کاهش تصادفات در سایر کشورها اشاره کرد و سپس تاکید کرد که در ایران نه تنها آزادراه‌ها ایمن نیستند، بلکه یکی از عوامل افزایش تصادفات به شمار می‌آیند چراکه آمار تصادفات در ایران هر ساله نسبت به سال قبل افزایش داشته است.
جریمه عدم پرداخت عوارض و فشار دوچندان بر رانندگان
بر اساس قانون جدید، در صورت عدم پرداخت عوارض، جریمه‌هایی تا ۱۸۰ هزار تومان برای کامیون‌ها اعمال می‌شود که به صورت پلکانی افزایش می‌یابد. این فشار مضاعف بر دوش رانندگانی است که معتقدند عوارض آزادراهی متناسب با کیفیت آزادراه‌ها نیست و از کیفیت خدمات دریافتی گله‌مند هستند.
راه‌حل چیست؟
نکته نگران‌کننده اینجاست که مسئولان به جای پذیرش مسئولیت در قبال کیفیت جاده‌ها، کاربران را مقصر جلوه می‌دهند. این در حالی است که آمارها نشان می‌دهد کشورهای همسایه با جاده‌هایی ایمن‌تر و خودروهایی استانداردتر، نرخ بسیار کمتری از تلفات دارند. بر اساس اظهارات علیاری، کم بودن درآمد حاصل از عوارض آزادراهی بیشتر از آنکه ناشی از فرار کامیون‌داران باشد، ناشی از نارضایتی گسترده کاربران از خدماتی است که دریافت می‌کنند. رانندگان معتقدند اگر قرار است برای عبور از یک مسیر، عوارضی سنگین پرداخت شود، ابتدا باید آن مسیر از استانداردهای جهانی پیروی کند. زیرساختی قوی، آسفالتی بادوام، شیب‌سازی اصولی، تابلوهای راهنمایی کامل و امکانات رفاهی از انتظارات اولیه است.
منبع:با کامیون
برای دریافت سریع اخبار در واتساپ ، به کانال ما بپیوندید:
Auto press